Carolina Van Eps
De Colombiaanse kunstenaar Carolina Van Eps heeft altijd van de zee gehouden en fantaseerde als kind dat ze een zeepaardje was. Later droomde ze over walvissen en stelde zich voor dat ze ze zou redden. Omdat ze jaren later dezelfde droom had—met drie of vier walvissen die werden gered—groeide haar behoefte om dicht bij water te zijn. Van Eps keek met veel aandacht naar kleine druppels op bladeren, vooral ‘s ochtends. Ze merkte op of het gras nat of droog was en probeerde te raden of de wolken vol water waren.
Toen ze zich realiseerde dat Bogotá vroeger een meer was, wilde ze weten of delen ervan nog ‘leefden’. Ze bestudeerde de waterbronnen rondom de stad en ontdekte dat er nog veel wetlands aanwezig zijn in Bogotá. Ze leerde dat sommige kleine delen in de wetlands werden gevoed en zochten hun naam als een soort sleutel tot leven. De afgelopen jaren zijn ze echter gedekt om woonwijken te creëren.
De afgelopen vijf jaar heeft water haar aan het denken en verbeelden gezet en geholpen om verschillende manieren van migratie en concepten als stabiliteit te begrijpen. Van Eps heeft onlangs het project ‘De Rivier is Levend’ geïnitieerd, om de Belgische rivier de Schelde te eren en te bedanken. Dit deed haar rivierbronnen ontdekken, andere waterbronnen te bezoeken en eens per week te zwemmen—niet als sport, maar om water te worden, drijvend en stromend. Van Eps volgt water; ze test de kwaliteit en stroomt intuïtief mee. Misschien is ze zelf water geworden, zonder het zelf op te merken.
