Leen Maes
In 1981 begint Leen Maes haar levensreis in de waterbuik van moeder Diane, en daarna als kind in ploeterbadjes, meren en bergbeekjes;
altijd als een vis in het water. Tijdens haar jeugd raakt Maes gefascineerd door Greenpeace-acties voor walvissen, dolfijnen en zeehonden en op achtienjarige leeftijd droomt ze van onderzoek doen naar natuurfenomenen in tropische regenwouden. Ze begint aan een studie biologie, waar ze kennismaakt met droogte. De natuur in het Mechels Broek lijdt onder verdroging en verzuring en Maes installeert een pomp met brandweerslang in de ‘rechtgetrokken’ Dijle en laat het oude greppel-systeem achter de hoge dijk opnieuw vollopen. Voor haar eindverhandeling onderzoekt ze de impact van deze vernatting op de waterstand en voedselrijkdom in de bodem.
Tijdens haar vervolgopleiding Tropische Landbouw ontmoet Maes medestudenten uit diverse klimaatzones en leert over duurzame landbouw in uitdagende leefgebieden. Stages in Kameroen en Guatemala tonen de impact van droogte, waarbij beelden bijblijven van erosie kloven in het hooggebergte van Guatemala en de lege bierflesjes verwerkt in de bodem als wapening tegen hevige regenval (en armoede).
Terug in België geeft ze workshops over water aan kleuters en doet ze een stage op een zorgboerderij rond teelt- en irrigatieplannen. Het kan al eens botsen als het gaat over de hoeveelheid water die een bloemkool nodig heeft. Ze ervaart de uitdagingen bij het bepalen van de waterbehoefte van gewassen, en waardeert het gebruik van regenwater in de ecologische moestuin van haar vader.
In drie jaar tijd worden drie zonen, waaronder een tweeling, geboren uit Maes’ waterbuik. Sinds die tijd wonen ze als gezin in een groene, waterrijke omgeving. Maes deinst er niet voor terug om haar wandelschoenen te laten vollopen met water om zo de Wetlands (gecreëerd in het Webbekoms Broek) te aanschouwen. Recent stond ze daar tot aan haar knieën in het water om haar wildcamera te redden van een snel stijgend waterpeil in het opvangbekken achter haar huis.
Maes is dan ook blij dat ze als Natuurpunter, samen met ontwerper Annelys de Vet en gedreven vrijwilligers, bijdraagt aan het project ‘Stemmen uit de Droogte - Verbeelding tussen waterschaarste en overstroming’, om de dialoog over duurzaam waterbeheer visueel te versterken.
